Om iets voor half 6 opgestaan om vervolgens een taxi te gaan zoeken rond 06:00uur.

Gisteravond (8 juli) probeerden we via de receptioniste een taxi te regelen naar Gemas, anderhalf uur van Melaka vandaan. Ditbleek een moeilijk verhaal.... de taxichauffeurs wilden of niet 'zo ver' rijden, of ze vroegen te veel geld voor deze rit. Nick heeft toen nog even om raad gevraagd bij de bewaker van het hotel en hij zei ons dat we naar Sentral Station Melaka moesten gaan om een taxi te regelen.

Nou..., wij om 06:00uur de weg op, geen mens op straat en ook geen taxi's! Na een stuk gelopen te hebben, zagen we een taxi staan. Priscilla klopte op het raam om de chauffeur wakker te maken. We vroegen de man of hij ons naar Gemas kon brengen. Nee was zijn antwoord. Oke, dan wel naar Sentral Station? Ja.... tijdens het ritje hoorde we de chauffeur bellen met iemand, hij had het over Gemas. Zou hij een taxi voor ons aan het regelen zijn? Aangekomen bij Sentral Station stond daar een wat oudere man te wachten. Hij bracht ons uiteindelijk naar Gemas voor een redelijke prijs. De man had heel wat te vertellen, zo vlogen de 1,5 uur wel om.

Aangekomen in Gemas, gelijk een ticket gekocht voor 8,50 euro p.p. Geen geld!! Om iets voor 09:30 uur vertrokken we. De trein was wat krakkemikkig, maar oke... wat wil je ook voor dat geld?! Onderweg stapten velen in en weer uit. Geen toerist gezien! Er was een klein meisje Aini die ons heel interessant vond. We kregen beiden een vrucht omhuld in een soort notendop. Best lekker! De smaak deed ons denken aan rozijntjes. Wij hebben haar toen een zak chips gegeven. Waarop ze zei: tenk joeeee! (Dit hadden we haar net geleerd) De mensen hier zorgen niet zo goed voor hun gebit. Het meisje had haast geen tandjes in haar mond en ze warenook allemaal weggerot. En dan zo'n mooi koppie....

We zagen veel groen onderweg en ook veel bewolking. We hebben nog niet echt van veel zon kunnen genieten, maar dat komt nog wel op de Perhentian Islands! Daar gaan we heerlijk relaxen op het strand.

De treinrit is goed verlopen. Het was niet schoon, het was niet nieuw en er miste hier en daar wat onderdelen van de stoelen e.d., maar het was goed te doen. De stoelen zaten wonder boven wonder comfortabel genoeg. We zijn uiteindelijk om 19:00 uur aangekomen in Wakaf Bharu, het treinstation vlakbij Kota Bharu. Een taxichaffeur heeft ons in het centrum van Kota Bharu gebracht waar wij op zoek gingen naar een slaapplaats. Uiteindelijk hebben we een hostel gevonden, waar we vannacht doorbrengen.

We kunnen niet wachten tot morgen! Eindelijk naar de prachtige Perhentian Islands.

Liefs, ons